Woensdag 11 mei 2011 - vliegreis

Met een uur vertraging vertrekken we uit Amsterdam, richting Maleisië. Als verrassing blijkt de B747 maar met ongeveer 80 personen (35% van zijn capaciteit) gevuld te zijn dus zodra de boarding sluit zoeken Lex en ik lege rijen met vier stoelen op. Dat gaat de vlucht zeker vergemakkelijken. In de praktijk heb ik ook grotendeels van de vlucht geslapen, alleen Lex heeft niet meer dan 2 uurtjes weten te pakken. En dat op een vlucht van 12 uur...

Donderdag 12 mei 2011 - Kuala Lumpur
We arriveren rond 7.00 uur locale tijd. Met de aerotrain verplaatsen we ons naar het andere gedeelte van het vliegveld waarna we de Klia Ekspres naar het centrum van Kuala Lumpur (KL) nemen. Daar vandaan nog een taxi die ons naar het in Nederland geboekte hotel brengt.
Aangekomen pakken we een douche, klaar om de stad te verkennen. Lex krijgt na het genoten ontbijt echter een flinke dip en neemt een powernap. Dat geeft mij de tijd om uit te vogelen hoe we ons het beste in deze onbekende stad kunnen verplaatsen. 's middags nemen we de taxi naar Petronas Towers. Helaas is de skybridge gesloten dus blijft het bij foto's schieten van de buitenkant.

Toch altijd weer bijzonder om aan de voet van een wereld bekend gebouw te staan, wat je tot op heden alleen van tv en bladen kent. Omdat we hebben afgesproken slechts een nacht in KL door te brengen is het van belang dat we onze volgende stap plannen. Hiertoe besluiten we naar het Malysian Tourist Centre te gaan. Daar aangekomen worden we niet echt wijzer. Terwijl we de opties onder het genot van een biertje bespreken (en berekenen) begint het te regenen met onweer. Dag 1...Met een plan op zak besluiten we eerst een tempel in Chinatown op te zoeken en trotseren de regen. He, tenslotte zijn we op vakantie en we nemen het ervan! We nemen de metro (LTR) en stappen uit bij Pasar Seni. Hier in de buurt zou een van de mooiste tempels, de Sri Mahamariaman Temple, zich moeten bevinden. Omdat het goed doorregent en we eigenlijk niet goed weten welke kant we op moeten dan eerst nog maar een biertje. In het restaurant meer dan genoeg mensen die je op weg willen helpen. En zo gaan we op pad, met een volle blaas opdat het toilet geen optie was, zo smerig. Dat maakt het echter lastig de weg te vinden en langzaam maar zeker verleg je je prioriteit en wordt het vinden van een wc heel belangrijk

Dat lukt maar daardoor hebben we de tempel moeten laten schieten. Ach, dit is Azië, we komen er vast nog genoeg tegen!
Volgende stap is het vinden van het Puduraya Bus Station, om een busticket voor de volgende dag te kopen naar Cameron Highlands. Het was een behoorlijk eind lopen maar dan heb je ook wat. Voor 3,50 euro p/p zit je 4 uur later in Tanah Rata, tussen de theeplantages.
Op weg terug naar het hotel nuttigen we hier ons eerste avondmaal. Veel keukens zijn op de kaart vertegenwoordigd, Indian, Thai, Chinese en local dishes. Voor nog geen 5 euro hebben we samen gegeten en gedronken, beter!

Vrijdag 13 mei 2011 - Cameron Highlands (Tanah Rata)
De bus vertrekt met een kleine half uur vertraging. Maar wat een manier van verplaatsen! De stoelen hebben een zitvlak van wel een halve meter die helemaal onderuit kunnen. Een voetensteun en ruim een halve meter beenruimte en als je zin hebt, kun je een Engelstalige film kijken. Een aanrader dus!
Ik besluit mijn gedachten op te schrijven, te beginnen met de eerste indrukken van Maleisië, Luala Lumpur. Onwillekeurig ga je landen in Azië toch met elkaar vergelijken. Op het eerste gezicht lijkt het allemaal erg schoon terwijl aan de andere kant er even verder op een gat in de weg zit, aangegeven met een lange stok en waar mensen hun afval in gooien. Zo ook lijkt de rivier een gewillige dump plaats. Echter geen open riool zoals in India (New Delhi). De verschillen zullen ook wel te maken hebben met het verschil tussen arm en rijk. En o ja, er is hier, zoals in India en Thailand, geen Tuktuk of Riksja te vinden. Maar net als in Bangkok staan ook hier grote en hoge blokken beton met appartementen in de buitenwijken. Niet mooi maar praktisch...
Wij hebben ons hotel bewust gekozen in de wijk Bukit Bintang, wat erg in trek zou zijn bij backpackers. Dit zie ik niet zo snel terug, dat was in Bangkok zeker wel het geval. Niettemin ligt het lekker centraal, dat dan weer wel.

Overigens is vandaag een prachtige warme dag. Gister van een Engelsman vernomen dat het dan dik in de 40 graden kan worden, ook geen grap...
De weg is tot op heden zeer goed en ook hier weer een zeer schone omgeving. een prachtige omgeving btw, wat Lex allemaal mist omdat ze ligt te slapen. Je kunt aan de omgeving goed zien dat je je in Azië bevindt. Als we gaan klimmen verandert het landschap met een veel grotere diversiteit aan bomen, prachtig! En inderdaad, 4 uur later komen we aan op de plaats van bestemming Tanah Rata. We krijgen een aantal flyers in de handen gedrukt en besluiten naar Father's Guest House te gaan, wat een goede keus blijkt voor de eerste prioriteit, een onderkomen. Een stukje uit het centrum, de heuvel op, een gemoedelijk ' backpackers' verblijf. Rustig, schoon, mooi uitzicht...perfect zo.

(Op het moment van nemen was het enorm aan het regenen).

Even omkleden en terug naar het dorp, voor de volgende prioriteit, eten (ok, geld, om deze prioriteiten te kunnen bekostigen)! Dit keer, behalve de maggi noodle soup (ze zijn hier dol op maggi!), echt uit de Maleisische keuken. Lex heeft een Thosai (of Dosai), gevuld met kip, kaas en aardappel. Ik ga voor de gevulde pancake met kip en ui. Zowel de Thosai als de pancake zijn gemaakt van een mengsel van meel en rijst. De pancake is echter flinterdus en de Thosai meer een dikke pannekoek zoals wij dat kennen. Het wordt geserveerd en gegeten met (3) verschillende curry's, heerlijk!

Na het verzorgen van de innerlijke mens, besluiten we ook zorg te besteden aan de buitenkant, in de vorm van een body & foot massage. Vijf kwartier heerlijke verwennerij

Dan is het inmiddels avond geworden als we terug naar de Guest House gaan. De avond die volgt wordt in beslag genomen door nieuwe contacten en het plannen van de volgende stap. Door de vele verhalen van andere gasten en het lezen van The Lonely Planet zijn we er nog niet uit! Lastig...laat slapen en vroeg weer op voor de excursie van morgen, naar de Mossy Forest.

Zaterdag 14 mei 2011 - Cameron Highlands (Mossy forest en tea plantages)
Na een goed ontbijt vertrekken we rond 9.00 uur in onze jeep met zes andere personen. De eerste stop is midden in de Boh Plantages, 600 Ha van de in totaal 8000 Ha, een van de grootste oppervlakte in Maleisië. Alle thee dat wordt verwerkt is voor eigen gebruik en zelfs dan wordt er nog thee geïmporteerd. De bomen hier zijn ongeveer 80 jaar oud. Tegenwoordig gebruikt men voor het plukken gastarbeiders en machines omdat de vrouwen te oud zijn geworden en de jeugd zijn heil zoekt in makkelijkere banen. Thee bomen worden bewust klein gehouden om oogsten mogelijk te houden. Zouden ze dit niet doen dan groeien ze uit tot volwaardige bomen. De thee die wij kennen en drinken in de theezakjes is eigenlijk geen echte thee. Echte thee bevat namelijk cafeine en tantine (weet niet of dit het juiste Nederlands woord is?), zo hebben wij vandaag geleerd

Vandaar uit, over een smal bergpad, rijden we naar de hoogste bergtop. Te telecommasten zijn vanuit ons Guest House te zien. Tanah Rata ligt op ongeveer 1100 meter en de hoogste bergtop op 2030 meter. We hebben geluk dat er weinig tot geen bewolking is zodat we vanuit de kijktoren een spectaculair uitzicht hebben.

En voor de verandering hebben we het droog weten te houden...tot op heden.

Na het hoogste punt krijgen we uitleg over de verschillende planten in het regenwoud (het is een regenwoud als het water een regulerende functie heeft). Wat hier in ieder geval van is blijven hangen is de ginger (gember) plant. Deze is goed voor zoveel ' kleine' klachten als voedselvergiftiging, diarree, spierpijn, een kater etc. Heb je korts of het erg warm in de jungle neem dan bamboe scheuten, zoals, en om die reden, panda's doen

Dat verkoeld...

Vervolgens gaan we de jungle ook daadwerkelijk in. slecht voor de enkel maar zeker de moeite waard! Feitelijk loop je op dicht begroeide bomen. Overal waar je loopt veert de grond onder je voeten mee. De bomen zijn volgegroeid met mos...nog nooit zoiets gezien!

De foto;s zijn gewoon niet in staat om over te brengen wat we zien en ervaren, hopelijk kan de film er aan bijdragen.

De volgende stop is een Butterfly Farm. Weer een unieke ervaring! Je weet gewoon niet waar je als eerste moet kijken...de mooiste en grootste vlinders die ik ooit heb gezien! En om dan z'n vlinder op je hand te nemen, over je been te zien lopen of, zoals Lex, op je hoofd te zetten...waar maak je dat nou mee?! Verder hebben ze in hokken, achter glas en gaas, allerlei insecten en reptielen. Lopen er met kippevel rond...

Dan is het tijd voor de lunch. Die nuttigen we in het plaatsje Brincheng. En tijdens de lunch...barst het regenen pas echt goed los. Ondanks onze poncho worden we van de knieën goed nat. Dat maakt ook tevens een einde van onze excursie. We zijn nat, best wel moe en er staat file in Cameron Highlands. De Maleisiërs hebben 17 mei een public holiday en besluiten om die reden massaal een lang weekend te plannen...in de Highlands. We misen hierdoor een bezoek aan de aardbeien plantage en een tempel (alweer...). Die tempel komen we vast nog wel ergens tegen en aarbeien...kennen we thuis ook!

Vanwege voor mij best pittige belasting van de enkel besluiten we nog een dag langer in Tanah Rata te blijven. Morgen dus lekker in de relaxstand...hopend op een beetje weer. Gister was, tot de avond, een uitzonderlijk mooie, zonnige en warme dag met een maximum temperatuur van 27 graden. Dat zou morgen ook wel wenselijk zijn, zo op de dag...iedere dag regen is toch wel jammer, het kan geplande tripjes aardig verzieken...we gaan het zien! Hierna vertrekken we naar Taman Negara, ook jungle, om vervolgens toch echt naar de oostkust te trekken, hopend op mooi weer. aan de westkust moet je nu ook niet zijn hebben we begrepen.
Het eerste eiland dat we willen aan doen is Pulau Perhentian. Daarna zien we wel verder!