Woensdag 18 mei 2011
We vertrekken om 7 uur vanuit ons hotel, richting onze minibus in Kuala Tahan. Dan blijkt dat we slechts met zijn 3-en de rit, via Jerantut naar Gua Musang zullen doorbrengen dus we hebben heerlijk de ruimte. In Jerantut is de laatste mogelijkheid tot pinnen, zo gezegd, zo gedaan. Om 12.45 uur arriveren we in Gua Musang. We hebben een half uur voor de lunch voor we van bus verwisselen en verder rijden richting Kuala Besut. Helaas is de minibus nu afgeladen met 9 mensen en hun rugzakken en zit ik erg slecht. Om half 5 komen we aan in Kuala Besut en moeten we ons haasten om de laatste jetty (fastboat) te halen. Bij de pier aangekomen is het echter nog een half uur wachten dus haasten om niets. De jetty is met recht een fastboat, 2x 150 PK! Knallend over het water. Binnen een half uur zijn we dan eindelijk bij Perentian Kecil, het kleine zusje (het naast gelegen eiland Perhentian Besar is groter en rustiger). We moeten van de jetty overstappen op een vissersboot die ons zo dicht mogelijk naar de kant brengt...nat tot over de knieen want op dit eiland kennen ze geen pier. Maar wat een mooi gezicht, het eiland, het water, strand...doet me willekeurig terug denken aan Thailand vorig jaar, Koh Phi Phi Ley en Don...We laten ons afzetten op Long Beach. Op raadpleging van The Lonely Planet en Hotspot (app op de Iphone) lopen we direct naar Matahari. Lex gaat nog buurten maar vind op het eerste gezicht niets beters. We blijven hier. We hebben een bungalow, achterin de tuin, naast de publieke wc's, met voor ons een bouwput. Niet ideaal maar met 30 meter sta je op het strand en nog eens 20 meter verder in de warme zee.
Onze eerste duik is de tweede prioriteit na het vinden van een kamer....zo lekker! En geen regen De slippers gaan uit (om de rest van de week stof te happen in de hotelkamer. Alles op blote voeten hier...)
Daarna douchen. Na een lange dag reizen is dat wel heerlijk. Helemaal fris gaan we rond 21.00 uur eten, op het strand. En zo lekker gegeten! Lex had beef Malasys curry en ik Fried Malasian style met fried rice Malasian, goede keuze! En ze hebben zowaar bier Tijdens het eten verkoopt iemand Tiger biertjes uit een koelbox. Een onverwachts kadootje. Onderweg, maar ook in de Lonely Planet, word je voorbereid op een alcoholvrij verblijf omdat de islamitische geloofsovertuiging hier overheerst. Maar we slagen er in zelfs een bar te vinden waar de bier verkopen, helemaal goed Na z'n lange dag houden we het na 2 biertjes voor gezien. Ik neem nog een biertje mee om op de veranda bij de kamer op te drinken, muziekje erbij en wat schrijven:
er is in het hotel pas na 18.30 uur stroom. Het bereik van de mobiel is ook heel slecht tot onmogelijk. Dat maakt contact met thuis een stuk lastiger...dat ga je dan wel missen hoor!

Bij Matahari hebben ze een heel apart huisdier, een varaan! Eentje van ongeveer 1,5 meter...hmm, die kom ik 's nachts niet graag tegen onder de veranda. Maar wij hebben ook ons eigen huisdier op de kamer, een gekko (een klein aandoenlijk reptiel, goed tegen de muggen moet je maar denken). We hadden ons vanmorgen voor het laatst ingesmeerd met deet en na 10 minuten op het eiland hadden ze me al goed te pakken! Tijd voor bed...

Donderdag 19 mei 2011
Ff rustig bijkomen op de veranda, in de bloed hete zon. Lex gaat al vroeg naar het strand. Ik doe eerst mijn oefeningen. We nemen een ontbijtje op het strand en proberen zoveel mogelijk in de schaduw te zitten. ook gaan we regelmatig zwemmen, op zoek naar verkoeling. Tussendoor wat lezen...we blijven aan het tafeltje onder de parasol zitten tot na de lunch. We lopen de winkeltjes af op zoek naar een luchtbedje voor op het strand en in het water. Dat ligt waarschijnlijk beter dan op het zand. Na een siesta van 2 uur terug naar het strand, het water op met onze luchtbedden. We vergeten ons in te smeren en zelfs om half zes tegen de avond verbrand je nog! Een goede les voor morgen...
Met eten nemen we een BBQ menu. We kiezen voor garnalen, lekker veilig. We hadden ook voor baracuda of haai kunnen gaan...misschien volgende keer. Hierna drinken we bij de Buffalo bar nog een paar biertjes. Er staan lage tafeltjes op het strand, rieten matjes op de grond en waterpijp op tafel...lekker vakantiegevoel krijg je daarbij.

Vrijdag 20 mei 2011
Vandaag doen we niets anders dan luieren op het strand, beetje lezen, beetje zwemmen en af en toe slapen (Lex dan, mij lukt dat helaas niet). We ontmoeten Robert, hij is vandaag aangekomen en zo kletsen we de tijd vol tot een uurtje of 7, als de zon ondergaat. Na het eten gaan we naar de Black Tip waar een goed feestje wordt gevierd. Ook wij gaan dit keer aan de waterpijp, wat herinneringen terug roept aan India...Na voldoende biertjes besluiten Robert en ik dat wij ook wel eens met vuurballen willen spelen. Lex is het er niet mee eens (en eigenlijk had ze ook wel gelijk, spelen met vuur zogezegd). We hebben geluk dat we elkaar niet raken...maar het was wel heel gaaf om te doen!

Zaterdag 21 mei 2011
Vandaag doen we de long trip snorkelen. We gaan naar zes plekken, van shark tot turtle point. En we zien dan ook echt grote schildpaden over de zeebodem lopen, kleine haaien om je heen zwemmen en nog zoveel moois onder water! Ik heb een weggooi onderwater camera gekocht, hopelijk zijn de foto's gelukt.
Gelukkig is het vandaag wat bewolkt want anders verbrand je enorm, zo'n hele dag in het water. Het koraal vinden we erg tegen vallen. We horen van iemand dat het 15 jaar geleden nog mooi was. Er is zoveel koraal dood gegaan. Enerzijds doordat de mens er op gaat staan en anderzijds omdat het zeewater opwarmt, meer dan voorheen.
In de avond is er dan weer een feestje bij Black Tip. Dit is voorlopig even de laatste keer. Het blijken illegale barretjes te zijn zonder vergunning en ze verwachten politie controle. Dat wordt nog eens scherp aangezet doordat er een helicopter een aantal dagen laag over het strand scheert...zo intimiderend. Er zitten gemaskerde duikers in maar het komt niet tot actie. Enfin, het was een goed feestje (val ik al in herhaling?) We ontmoeten twee leuke jonge, maleisische mensen (Kim en Ong) en praten over elkaars cultuur, (on)mogelijkheden, politiek etc. Heel leerzaam. We dansen (weet je dat dat ontzettend zwaar is op het strand!) en drinken wat. Aan het einde van de avond/nacht gaan we 'skinny dippen' in de zee

zo heerlijk, de temperatuur van het water.

Zondag 22 mei 2011
We genieten van onze brunch in een van de drie restaurants op het strand als twee vissers uit het water komen met een zwaardvis van wel anderhalve meter. Trots dat ze zijn

Die komt vanavond waarschijnlijk op de BBQ terecht. Iets dat ze iedere avond doen hier. Gisteren hebben we bijvoorbeeld haai gegeten. Iets dat ik nog nooit heb gegeten. Moest het proberen...het is ontzettend taai en vrij droog. Ik weet niet of het te maken heeft met de manier van bereiden. Geloof niet dat ik het ooit nog eens zal bestellen.
Na de helicopter van de afgelopen twee dagen komt er nu een straaljager over ons heen gevlogen. Het kippevel staat op heel mijn lijf! Rare acties van de overheid...de lokale bevolking weet eigenlijk ook niet goed wat hun overkomt, dit soort machtsvertoon hebben ze niet eerder meegemaakt. Het zet je aan het denken...
Vandaag ondernemen we verder niets, lekker onder de parasol op het strand, lezen, zwemmen en power nap Na de tijdelijke sluiting van de barretjes op het strand verwachten we voor vanavond geen gezelligheid. Dan blijkt de monkey bar open te zijn en wel een vergunning te hebben voor de verkoop van alcohol en dus nuttigen we dan nog maar het een en ander. De sfeer is hier goed, ze draaien weer eens wat andere (onbekende) muziek, goed te doe.

Maandag 23 mei 2011
Vandaag verloopt eigenlijk zoals zondag, we genieten van het niets hoeven. Tegen de avond lopen we Kim en Ong tegen het lijf. Het blijkt dat Ong om 0.00 uur 21 jaar wordt en dat moet gevierd worden. We spreken af in de Monkey Bar. Na het eten trotseren we de eerste serieuze regenbui en lopen van het restaurant naar de Monkey Bar. Robert, Lex en ik brengen voor Ong een flesje Vodka mee. Die hadden we zaterdag ingeslagen, in de veronderstelling dat er geen bier meer te krijgen zou zijn. Er gaan er deze avond genoeg doorheen. Het is een hele leuke, laatste avond op Perhentian Island.

Dinsdag 24 mei 2011
We vertrekken om 11.00 uur van 'ons' eiland. Dit keer met de Jetty waar 2x 200 PK achter hangt. Op het vaste land wacht de taxichauffeur (die we gsiteren geregeld hebben) ons al op en brent ons naar het vliegveld in Terengganu. We komen er rond half drie aan. Dan begint het uitzitten van onze tijd. We vliegen pas om 21.20 uur in de avond. De vlucht verloopt prima en om 22.15 uur komen we op Kuala Lumpur LCCT aan. Dit is het 'oude' vliegveld waar nu de nationale vluchten op aankomen. Vandaar uit pakken we de lokale bus naar het internationale vliegveld, KLIA.

Woensdag 25 mei 2011
Aangekomen op KLIA is onze eerste prioriteit wat te eten en zo staan we even voor twaalven in de rij bij de Burger King. Dat smaakt me toch goed! Daarna op zoek naar een plek om te slapen. Lex lukt dat een beetje, mij helemaal niet. Rond 2 uur besluiten we ons te verplaatsen van de aankomsthal naar de vertrekhal. Inchecken lukt niet tot 6.00 uur dus dan nog maar even liggen. Ik kan de slaap niet vatten, veel te onrustig want mijn vrouw komt nu wel heel snel dichterbij.
Dan is het eindelijk zover, het is 6 uur (achteraf blijkt dat de rest om 5.50 uur is geland). We frissen ons wat op, checken in en gaan door de immigratie. Wat we niet weten is dat Luce en de rest aan de andere kant staan om toegelaten te worden tot Maleisie. Bij aankomst blijkt n.l. dat Luce haar rugzak niet in het aansluitende vliegtuig naar Bali is geladen. En luggage claim komt na immigratie...voor hun is het rennen geblazen om alles op tijd te regelen, op tijd de bagage in te checken en te boarden...
Eenmaal door immigratie lopen Lex en ik vergeefs naar hun te zoeken...dan maar wachten bij de gate, waar we hun zeker moeten treffen om te voarden...en ja hoor, rond 08.30 uur zie ik mijn liefje op me af komen rennen. O, wat heerlijk haar weer te zien, te voelen! Op de vlucht naar Bali zitten we naast elkaar, helemaal happy, verliefd

De vlucht van 3 uur lijkt lang, voor ons allemaal. Dat komt waarschijnlijk omdat we zo moe zijn, iedereen is ook al zolang in touw. Rond 14.30 uur arriveren we bij ons heerlijke hotel en binnen een uur liggen we bij het zwembad. Ok, wij iets later dan de rest Hoe dan ook, de vakantie is nu voor ons allemaal begonnen.