Dinsdag 26 januari 2010

Vanmorgen vertrokken richting Koh Phi Phi, per boot uiteraard. Wat geniet ik van die
tochten over het water! Zelfs dan is Thailand zo mooi. Al die eilandjes, altijd wel
1 binnen je gezichtsveld.

Komen in de ochtend nog aan en wat is het warm! Water gutst ons va het lijf. Onze 1e indruk
is niet zo positief, de (lokale) mensen zijn vrij nors (toerist moe?) maar we vermaken
ons toch wel. In de schaduw wat drinken, pizza gegeten, wat internetten en dan is het
16.00 uur, tijd om naar Camp Maya te vertrekken.

Op een boot met een man of 50 naar het volgende eiland...onderweg maken we nog een korte
stop voor een verfrissende duik en wat snorkelen. Tjonge, zoveel vissen heb ik nog nooit
bij elkaar gezien, zelfs niet in Cuba! Ik ben er ook niet ingegaan want heb niet zo'n
behoefte aan de aanraking...zoveel waren het er. En dan voor de gein brood in het water
gooien waar jij net dobbert...echt niet! Djermo is wel gegaan maar echt ontspannen zag hij
er niet uit :-)

Als we dan eindelijk Camp Maya bereiken zijn bijna alle dagtoeristen weg. Camp Maya is
waar een deel van de scenes uit de film 'The Beach' zijn opgenomen. De baai waar iemand door een haai wordt opgegeten...daar hebben wij gezwommen! En raad eens, geen haai te bekenen :-) Alleen maar prachtig helder blauw water met witte stranden, volledig omringd door bergen (heuvels).

Het kamp zelf is niet meer dan wat matten in het zand, een hutje waar drank uit wordt ver-
kocht en...zand & zee :-) Er is gelukkig wel een toilet aanwezig maar that's it! Eten wordt
in grote koelers gebracht.
Tussendoor wat zwemmen en dan...knalt het vuurwerk los! Zulk kennen we niet in Nederland.
Boven het water waar wij in liggen, schemering...en dan die knallen tussen de bergen in.
Bleek allemaal inleiding voor iemand die ten huwelijk werd gevraagd :-) En volgens Thaise
traditie wordt er een hete lucht ballon opgelaten (zie foto) die prachtig zijn weg over de
bergen weet te vinden, kippenvel moment...

's avonds wat live gitaar muziek maar helaas werd er niet veel meegezongen. Gelukkig had ik
mijn i-Pod bij me...en wat er ook werd gevraagd, ik had het :-) Toch leuk. Eten nog wat
kipvleugeltjes van de BBQ, lekker!

De trotseringen voor vandaag zijn vleermuizen, ratten, grote mieren en krabben naar het
schijnt. Vleermuizen hebben een feilloos zintuig dus dat is geen probleem. En hoe smerig
ook, ratten zijn voor jou net zo bang als jij voor hen. Maar die mieren...er zat er 1 klem
tussen mijn broek en been en heeft me in zijn nood gebeten. En dat is geen pretje. De
napijn is alsof ze je over en over weer bijten/prikken. Schijnt met 2 dagen over te zijn.
En die krabben, ik heb een zaklamp maar verder is het aarde donker op het strand en wat
niet weet...

Het huwelijksaanzoek gezelschap vertrekt weer en we blijven gelukkig maar met een man of
25 over. HEt is over het algemeen een leuke groep en met een aantal hebben we wel
aansluiting. Dat is toch altijd maar weer afwachten...
De meesten van ons, zo ook ik, zoeken een plekje op het strand, met matje, deken en
kussentje. Dus op 10 meter afstand van de branding lig ik onder de sterrenhemel mijn
dagboek bij te werken. Na zo'n dag en zo'n setting, wat kan een mens zich op z'n moment nog
meer wensen? Naast jou de vrouw waar je van houdt...dat zou het hebben afgemaakt...

Woensdag 27 januari 2010

Vanmorgen even voor 7 uur opgestaan in alle rust na een wel zeer aparte nacht. Het is lang
geleden dat ik in de buitenlucht heb geslapen, en op het strand. Het was best wel koud op
gegeven moment en echt lekker lig je niet. Vrij hard eigenlijk :-) En op gegeven moment
stond er ook best een windje waardoor al het zand bleef opstuiven. Met mijn rug in de wind
en het halve matje over me heen getrokken werd ik af en toe wakker. Keek dan even naar de
baai en de sterren boven me en bedacht me dat het het allemaal waard was!

De rust bij het ontwaken...heerlijk. Heb even rustig een rondje over het eiland gemaakt.
Het is niet groot...helaas wel de zonsopgang om 6 uur gemist. Moet mooi zijn...
Rond 8.00 uur is er koffie en thee en even later een gebakken eitje met brood. Daarna is
het weer tijd om terug te gaan naar het grote eiland Koh Phi Phi, met zijn smalle straatjes,
open riolering (stank hier en daar!) en volledig gericht op toeristen.
Ik moet er nog even aan wennen. Maar zijn hier twee dagen, daarna zal ik wel een mening
hebben.

Rond 11.00 uur checken we in ons nieuwe hotel in en voor we de douche hebben bereikt zijn
we in slaap gevallen. Toch nog ff een uurtje weten te pikken. Daarna een douche en schone
kleren, lekker hoor :-)

Vanavond ontmoeten we Sybile en Mario, onze Canadese vrienden. Gaan met z'n allen lekker
eten en voor de rest zie ik wel wat er gaat gebeuren. Dat is vakantie!

Ik ga er vandoor, laterrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!