Reisverhalen van Natascha

Noord-Bali (Seririt - Lovina)

Donderdag 2 juni 2011 - Vervolg
We zijn op weg naar Noord-Bali, Seririt, vlak bij Lovina Beach. Bij aankomst worden we hartelijk ontvangen door het poersoneel van Villa Samora. Hier zullen we 1 nacht verblijven. We worden overweldigd door de luxe, de ruimte, de inrichting, tuin aanleg etc. We komen ogen en tijd te kort. Het prachtige zwembad, de ruime jacuzzi, alle beelden, de verlichting...na alle kamers bekeken te hebben wordt de keuze gemaakt. Luce en ik hebben zicht op zee :-) Na een verfrissende duik wordt ons welkomsmaaltijd geserveerd, mie goring met sate. Zo lekker...Na een vermoeiende reisdag gaan we vroeg naar bed.

De weg door de bergen van zuid naar noord is geweldig. Dan laat Bali echt haar schoonheid zien, met zijn rijstterassen, diversiteit aan flora, iedereen geniet ervan!

Vrijdag 3 juni 2011

Vandaag staat in het teken van onze move naar villa Buddha. Deze twee villa's liggen op hetzelfde terrein maar villa Buddha ligt meer aan het strand. Hetzelfde ritueel als gister herhaalt zich weer; ontvangst, ontdekken en nu settlenen. Luce en ik hebben wederom eerste keus en nemen de beneden kamer met uitzicht op zee, een buitenhouche en prachtig bad in de slaapkamer. We genieten van het zwembad, de jacuzzi, biertje erbij, heel relaxed allemaal.
Tegen de avond worden we door 2 meiden meegenomen naar de winkel voor de aanschaf van traditionele kleding voor de inzegening. Ook de jongens doen mee, zo leuk! Daarna worden we meegenomen naar de naaister want van de gekochte stoffen moeten nog blouses worden gemaakt. Die zijn maandag klaar, ik ben benieuwd!
Dan terug naar de villa voor het dineren een rustig avondje lezen. Djermo en Yuri besluiten naar Lovina te gaan om de boel te verkennen. Binnen een kleine 3 uur zijn ze weer terug, er is op vrijdag niets te beleven omdat de locals op zaterdag nog moeten werken. Dat geeft wel aan hoe rustig het in het noorden met het aantal toeristen is.

Zaterdag 4 juni 2011

Met zijn 6-en maken we er vandaag een tripdag van. Mamma blijft lekker in de villa. Beetje zonnen en ieder hoekje en beeld vastleggen met de camera. Geloof ook dat ze niets vergeten is. We vertrekken om 11.00 uur naar de (niet-commerciele) waterval in Munduk. Een flinke waterval van wel 30 meter hoog. Lex, Luce en ik proberen er zo dicht mogelijk bij te komen, door het water heen, maar wat komt dat water met een kracht naar beneden vallen! Het lukt gewoon niet om erbij te komen. Maar lekker fris is het wel en je huid wordt ontzettend zacht van dat natuurlijke water, zo apart :-) We genieten van onze lunch in een restaurant met een prachtig uitzicht op de bergen en rijstvelden.
Hierna gaan we naar een koffie en kruiden plantage en worden onderwezen in de diversiteit van planten hier in de natuur. Wij zien het verschil soms niet en op zeker ontbreekt alle kennis; lemongrass, cacao en koffiebonen, nootmuskaat, gember, citronella etc. Kwestie van ruiken aan gebroken blad en in veel gevallen verraad de geur wel om welke plant het gaat.
Het is inmiddels later dan gepland dus wederom moet een bezoek aan een (boedhistische) tempel wijken. Die is inmiddels gesloten en zo gaan we direct door naar Air Panas (hot springs) in de buurt van Banjar. Het water komt uit de bergen en wordt verwarmd door de vulkaan. Het is hier druk met locals en als 'attractie' valt het ons tegen. Vrij klein, troebel waterbassin (door alg aanslag), alles is glad en de vloeren er omheen zijn ook niet echt schoon. We houden het kort en gaan terug naar de villa waar mamma ons al opwacht.
Onze chauffeur van de dag heet Putu. Hij is in dienst bij de villa en voor 35 euro rijdt hij ons een hele dag overal naar toe. Omdat we hem moeten 'delen' met de bezoekers van de andere villa hebben we de tweede dag hier al een planning gemaakt en een aantal dagen/dagdelen ingeroosterd :-)
's avonds gaan we dan met z'n allen (ook mamma) uit in Lovina. We beginnen met cocktails bij R33n (als we het goed onthouden hebben). Er speelt een heerlijke live band en de stemming zit er goed in! Daar sluit de boel om middennacht en we verkassen naar de club ernaast, Pashaa. In beiden tentjes is een leuke mix van toeristen met locals. Hoewel de dance mixen niet helemaal geweldig zijn gaan we toch allemaal los op de dansvloer. Iedereen heeft het super naar zijn zin. Als ook Pashaa om 3 uur 's nachts sluit gaan mamma, Luce en ik naar huis. L&L, Yuri en Djermo gaan nog even door bij Volcano, de voglende club. Daar zijn alleen locals maar ze hebben het bere naar hun zin gehad. Ik geloof dat ze rond 7 uur op bed liggen...

Zondag 5 juni 2011
In de ochtend hebben L&L, Luce en ik zwemmen met dolfijnen op het programma staan. Het lukt ons om L&L om half negen uit bed te krijgen. Dus om even voor half 10 gaan we met Putu op pad. Wat staat ons een bijzondere ontmoeting te wachten...
We rijden naar hotel Melka Excelsior in Lovina. In een groot bassin zwemt Johnny de dolfijn. In tweetallen gaan we het water in. L&L gaan eerst. Johnny is helemaal weg van Laura en wat wilt hij graag met haar zwemmen, spelen eigenlijk! Zo fantastisch om te zien hoe hij over haar benen duikt en voortduwt met zijn snuit...wat een grandioze ervaring is dat...na 10 minuten ontdekt hij Lex en wordt in zijn 'spelen' al een stuk wilder. Hij duwt haar wat meer uit het water en ook een keer onder water. Ze houdter zelfs een blauwe plek aan over. Dan zijn Luce en ik aan de beurt. Johnny ontdekt mij als eerste. Wat is hij zacht...is dat het juiste woord? Ik weet het niet. Het is in ieder geval met geen enkele ervaing te vergelijken. Het is ok wel spannend want je weet niet van welke kant hij je benadert, terwijl je op je rug in je zwemvest ligt, en welke bewegingen hij zal maken. Na 5 minuten verliest hij zijn aandacht voor mij en is Luce het helemaal! Ook zij geniet zichtbaar van het contact met de dolfijn en visa versa. Na een rijdje merk je dat Johnny er klaar mee is en gaat rustig het publiek aan de kant bekijken, Wat een belevenis voor ons...

Terug in de villa praten we met Jan over de details van de ceremonie. We vertellen hem wat we op die dag voor ogen hebben. Het moet in ieder geval geen herhaling van onze trouwdag op 29 april zijn.
Na dit gesprek krijgen Luce en ik een heerlijke massage in de Bale benong. Dit is een lounge plek aan het strand. Even anderhalf uur je verstand op nul en genieten...:-)
De rest van de dag relaxen we lekker bij de villa. Bij zonsondergang gaan Luce en ik op onze kamer in bad. De deuren open geslagen, uitzicht op zee, wijntje erbij, muziek aan...lekker even samen.
Vandaag is de staff vrij en, zo lui als we zijn geworden, laten we pizza en salades bezorgen. Daarna duiken we er allemaal op tijd in. Morgen snorkelen en duiken.

Maandag 6 juni 2011
Om 8 uur zitten we al aan het ombijt want we worden zo opgehaald door de jongens van Arrow. Na een klein uurtje rijden stappen we op de boot naar Menjangan Island. Daar aangekomen maken we ons gereed. L&L&L(uce) gaan snorkelen. Djermo, Yuri en ik gaan duiken. Djermo heeft dit jaar in Thailand zijn Padi duikbrevet gehaald dus hij gaat alleen met een gids erop uit. Voor Yuri is het de eerste keer. Hij en ik krijgen de master instructor mee. Het koraal is hier, integenstelling tot onze ervaring in Maleisie, nog mooi. De temperatuur van het water is heerlijk. Ik heb het idee dat er wel dezezelfde vissen zwemmen :-) We zien zelfs, tegen de verwachting in, een schildpad voorbij schuifelen. Drie kwartier zijn onder water zo voorbij, we worden door de boot met de meiden opgepikt en varen door naar de plek van onze twee duik. Daar nuttigen we eerst de lunch en liggen lekker lui in de zon. Het is een heerlijke dag. De tweede duik is nog mooier en duik ik zelfs tot 19 meter diep. Hier loopt het kraal steil naar beneden, heel bijzonder. Yuri geniet volop van zijn eerste duikervaring :-) Luce en Lex houden het op 1x snorkelen. Zij voelen zich helaas niet lekker genoeg. Dan is het weer tijd om terug te varen, terug naar de villa. Mamma heeft genoten van de rust en het prachtige verblijf. We gaan op tijd naar bed want morgen is de grote dag...de Balinese inzegening :-)

Dinsdag 7 juni 2011
Rond de klok van 9 uur zitten we gezamelijk aan het ontbijt. De fotograaf en filmer zijn inmiddels gearriveerd, vier man sterk! Dat beloofd wat...we gaan ons snel douchen en klaar maken voor onze dag :-) Als we uit de kamer komen liggen er twee bruidsboeketjes klaar. Zo kunstig gemaakt door onze tuinman Romy, van verse bloemen (wit/gele en paarsachtige orchidee) die op de uiteinden van ijzerdraadjes worden gestoken. Het groen is van bananenblad, prachtige en in Balinese stijl gevormde boeketjes :-) Dan is het tijd voor het aansnijden van de taart. Dit doen we samen, lekker traditioneel geven we elkaar een hapje...applaus :-) De taart smaakt naar speculaas, best lekker, en op de taart liggen 2 chocolade hartjes met onze namen erop, afgemaakt met vers fruit. Slagroom kennen ze hier eigenlijk niet (helaas voor mamma). Rond 11 uur is het tijd om te vertrekken naar Banjar, waar we dan toch de boedhistische tempel bezoeken - Brahma Vihara Ashrama. Het boedhisme ligt dicht bij het hindoeisme, laten we ons vertellen. De tempel bevat veel Thaise iconografische elementen. Ook hebben ze een miniatuur van de Borobudur op Java nagebouwd. Daar ben ik al eens in 1996 geweest. De betekenis van het indrukwekkende bouwwerk ben ik kwijt...Na het bezoek rijden we door naar de Sambangan hills waar we bij Shanti de lunch nuttigen. Speciaal voor ons speelt er een gamelan orkest traditionele muziek. Dit is een slagwerk ensemble, geleid door trommels, met enkele blaas - en snaarinstrumenten. Vanmiddag is het 'orkest' 2 man sterk en lijkt voortdurend hetzelfde deuntje te spelen. Dat gaat vervelen, kan ik je verklappen! Maar de locatie is magisch. Een prachtig aangelegde tuin met uitzicht op het dal...hier wordt nog een kleine foto shoot gemaakt van Luce en mij. Na het eten lopen we nog een stuk naar beneden om te genieten van de omgeving, op zoek naar het verfrissende water van de waterval. Helaas is er voor ons geen tijd meer om een duik te nemen. Djermo heeft zijn 'zwembroek' echter al aan en duikt er nog wel even in. Dan is het tijd om te gaan.

Terug bij de villa is het al kwart over 4 en de ceremonie start over een half uur! Gelukkig heeft de staff al onze kleding gestreken. Maar voor we ons haasten kijken we eerst nog onze ogen uit; iedereen heeft zich in de mooiste kleding gestoken. We worden met een regen aan bloemen binnen gehaald. Overal zijn mooie bloemen die het interieurversieren. Op bed ligt een hart van bloemen, in het zwembad ligt een hart van bloemen, het water in de volle badkuip op onze kamer is bedenkt met bloemen...het kan niet op! Dan gaan we ons vlot gereed maken, zo spannend wat gaat komen :-)
Rond 17.00 uur start Jan (samen met Huwiene beheerder van de villa's) de ceremonie met een speech, en wat voor een! De tranen blijven vloeien...op ons verzoek heeft hij samen met Putu uitgezocht wat de betenis van de ceremonie is. Zo geeft hij ons uitleg over wat gaat komen, wat Bali voor ons betekent en waar we dankbaar voor zijn. De gehele ceremonie wordt begeleid door een gamelan orkest, bestaande uit 4 personen. Hun repetoire is duidelijk breeder dan 's middags :-)
Na de speech volgt op ons verzoek de uitwisseling van onze 'verlovingsringen' van Buddha to Buddha, gemaakt op Bali. Toepasselijker kon het niet...applaus en cocktails (jus d'orange met arak, een lokale sterke drank, 40% alcohol), felicitaties en een kado van de staff. Mooie oorbellen voor Luce en mij, die we direct in doen om tijdens de ceremonie te dragen. Omdat de priester wat verlaat is maken we van de gelegenheid gebruik om nog wat mooie foto's op het strand te maken, bij ondergaande zon.

Als de priester dan op zijn scooter is gearriveerd start hij met het aanroepen van de goden door middel van een helder, vrolijk belletje. Op dit moment treden Luce en ik aan. Nadat we de juiste posities hebben ingenomen (Luce is hier voor hun de man, vraag me niet waarom...) en de aandacht van de goden zijn getrokken, starten we het 'Biakkaon'; het verleden vaarwel zeggen door met zwaaibewegingen de problemen tot je te nomen en ze vervolgens in 4 richtingen van je af te zwaaien. We offeren aan de goden om hen gunstig te stemmen, om ons verleden tot zich te nemen. Dan volgt 'Sambuk'; we branden een kokosnoot om het slechte uit ons te verbranden. 'Kleling'; we lopen drie keer rond de offers omdat het leven drie elementen bevat, n.l. geboorte, leven en dood. We tikken tegen de schaal van de noot (met daarin een ei) aan, symbool van samenzijn. We zetten onze voet op de brandende kokosnoot om met het voorbije af te rekenen. We drinken holy water (we zuiveren) en nemen rijst als puurheid op ons gelaat. Als de priester weet dat de goden ons schoon vinden van onze achtergrond dan gaan we naar een andere plek, daar waar de 'Natab' plaatsvindt.

Tijdens de Natab huwen we. We verbinden ons met het touw om de pols die onze verbondenheid symboliseert. We zitten dicht bijeen, dat is de eenheid, samen een gedacht. 'Balang'; om ons hoofd gelijke symbolen, samen positieve gedachten. We offeren om de goden ons te laten zegenen met voorspoed en geluk. We eten samen (ei en rijst), we drinken samen (water) om onze verbondenheid te tonen. En als laatste weer rijst op ons voorhoofd, wat het einde van de verbintenis ceremonie aangeeft...

Iedere stap/actie wordt gevolgd door applaus. De persoonlijke betrokkenheid is zo groot, tastbaar, zichtbaar, het heeft op ons een behoorlijke impact. Dan volgen de felicitaties, waarbij mamma voor gaat en dan de rest volgt. Na al die indrukken zou je het haast vergeten maar er volgt nog een uitgebreid diner waar uiteindelijk een man of 20 van eten. Het lekkerste eten wat we tot op heden hebben genoten...en allemaal bereidt door de staff! Inmidels is een bandje gestart met spelen. Zij spelen oude en nieuwe popnummers. Balinezen zijn zeer getalenteerde mensen op dat vlak, met name de gitaar. Helaas zijn mamma en Yuri goed ziek. Zij liggen vroegtijdig op bed. Maar niet voordat we een openingsnummer hebben gedanst, ' I don't wanna miss a thing van Aerosmith. Een goed alternatief aangezien 'onze' nummers van Nederlandse bodem zijn en de band die nummers niet kent...Op het nummer van 'La Bamba' danst iedereen mee, de staff, Jan & Huwiene...feest! De muziek stopt rond een uur of tien en zo ook het 'feest'. Best lastig om dat met vijf man aan de gang te houden. Iedereen gaat naar bed, behalve wij :-) Het mag de pret niet drukken want we hebben een fantastisch, onbeschrijvelijke dag gehad. We ruimen op en sluiten af, samen met Made (security) die we beleefd vragen ons wat privacy te geven. Wij bouwen ons eigen feestje, eerst in de jacuzzi en daarna in ons bloemenblad...

Woensdag 8 juni 2011
Vandaag blijven we wat langer liggen. De staff komt pas om 11:00 uur voor het ontbijt.
Na het ontbijt gaan Luce en ik pinnen en een boodschap doen in het dorpje (Seririt). We rijden op ons gemak heen en weer. 'S middags komt de de masseuse langs. Yuri, Laura en Lex gaan in de eerste ronden. Daarna gaan Luce en ik, om te genieten van ons huwelijkskado van Jan en Huwiene. Tegen het einde van de dag verzamelen we ons allemaal in de jacuzzi, voor een laatste rondje borrelen :-) We zwemmen nog wat, een eerste en laatste duik in de zee...en dan is de fotograaf er, met het album en de foto's en film op dvd. Het is zo mooi geworden! Iedereen is enthousiast! Voor de laatste keer krijgen we een heerlijk diner geserveerd waarna we gaan inpakken.
's middags is de dokter nog voor Yuri geweest, gelukkig is hij al aan het opknappen. Hij heeft een anti-biotica kuur gekregen en iets tegen de diarree. Die laatste deelt hij met Lex want ze heeft behoorlijk last van haar darmen. Met mamma gaat het nog niet veel beter. Het is een wonder dat ik gespaard blijf van al die narigheid. Zal ik inmiddels dan toch wat weerstand hebben opgebouwd?

Donderdag 9 juni 2011
Vanochtend zitten we al om 7 uur aan het ontbijt. We moeten om 8 uur weg en dan is het nog krap aan om voor de rest op tijd te zijn. Ze vliegen om 13.00 uur en het is zeker 3 uur rijden. Rond half twaal komen we aan in Den Pasar. Het afscheid is kort en snel, wat in schril contrast staat met wat we de afgelopen 2 weken hebben gedeeld. Maar over een week zien we elkaar weer!

Luce en ik vervolgen onze weg naar Domestic Departure en weten een vliegticket te kopen naar Mataram, Lombok om 14.00 uur. We lunchen op ons gemak bij de Mc Donald waarna we inchekcen. We mogen op deze binnenlandse vlucht slechts 15 kg/p/p meenemen en moeten dus nog een klein bedrag bij betalen voor onze bagage. Binnen een half uur zijn we in Mataram. Na een telefoontje worden we een kwartier later opgepikt en naar ons hotel Jeevaklui gebracht. We hebben geen idee meer van wat we hebben geboekt. Het blijkt kleinschalig opgezet, met twee verdiepingen bungalows, allen ocean view. De kamer is schoon, ruim en oogt luxe. We hebben een grote tv met dvd-speler, we zien mogelijkheden :-) Op de heerlijke loungebank op de veranda komen we een beetje bij. Na het bewonderen van een mooie zonsondergang besluiten we vroeg te eten, een tafeltje aan het strand. Het windje is eigenlijk best fris, we trekken zelfs een vestje aan. En dat na die temperaturen in Maleisie...het eten is goed, de bediening super! Maar eigenlijk kunnen we niet wachten om de film van de ceremonie te bekijken dus snel op bed!
De film is gewerdig, zoveel details, alles vastgelegd, ontroerend...wat is deze herinnering mooi vastgelegd, in z'n korte tijd. Hierna beginnen we aan de film 'Salt' maar zelfs de aanblik van Angelina Jolie kan ons niet wakker houden...

Vrijdag 10 juni 2011
Vandaag vroeg wakker en besluiten gelijk te ontbijten. Heerlijke broodjes, vers fruit, gebakken ei...en dan is het tijd voor mijn blog. De derde week staat erop! Foto's lukt nog niet, het programma daarvoor is voor Windows en hier staat een deftige Mac. De lunch genieten we aan het strand. Luce leest haar boek en ik ben een paar uurtjes zoet met het bijwerken van mijn boekje...and here we are...helemaal bij! Nu even lekker naar mijn meisje, mijn vrouw :-) Morgen de vierde week uitwerken op het blog...

Reacties

Reacties

Ilse

Heb gister al wat fotos van lau gezien, echt geweldig!
Geniet nog maar lekker van jullie laatste weekje!

X ilse

Sonja

O meiden wat klinkt het allemaal mooi, onvergetelijk, romantisch... Geweldig!!!
Heerlijk om te lezen hoe jullie genieten en hoe uiteindelijk alles gewoon helemaal goed komt, de cirkel rond wordt, en de mensen die altijd al bij elkaar hoorden dat nu ook echt en voor altijd doen... *romantische zwijmel* het lijkt wel een sprookje!

Dikke felicitatiekus voor allebei,
Sonja

Robert

Hey Natascha,
Nogmaals gefeliciteerd!
Zo te zien is het een fantastische tijd geworden na Maleisië, goed om te lezen.

Je verdient het!

Gr, Robert

Lex

Na bijna een dag geslapen te hebben (ik ben weer zieker geworden) zit ik nu onder een dekentje op de bank, tussen 4 muren opgesloten. Ik voel mij een beetje eenzaam na zo’n tijd constant onder de mensen te zijn geweest, waarvan de laatste 2 weken met de mensen die mij zo dierbaar zijn. Mijn huis staat op zijn kop maar ik besluit de boel de boel te laten en de verhalen te lezen waarvan ik één van de hoofdpersonen van was. Ik lees en lees en zwijmel langzaam weg..

Wat heb ik veel mooie dingen gezien en gedaan! Het begin in Kuala Lumpur lijkt zo ver weg, net als Cameron Highlands met zijn prachtige theeplantages, Mossy Forest en het gezellige backpackersverblijf waar we veel mensen ontmoetten met net zoveel leuke reisverhalen. En dan Natascha’s overwinning door het beklimmen èn afdalen van het schitterende regenwoud in Taman Negara. Tja… en dan ons klein paradijsje in Maleisië, Perhentian Kecil. Ik heb hier overal van genoten… van de pure schoonheid van de natuur, van de rust, zon en heerlijk eten. Van de mensen die we ontmoet hebben en de ontzettend leuke avondjes. Ik vond het jammer hier weg te moeten gaan maar had ook nog zoveel moois in het vooruitzicht!

En dat moois bracht Bali… Eerst het weerzien met de familie en een heerlijke week in het zuiden. Maar daarna de week in het noorden… alles was even prachtig. De villa, de natuur en ook de mensen. Zwemmen met de dolfijn was een geweldige ervaring en de ceremonie van Natascha en Luce was een hele mooie emotionele belevenis. Bali heeft mijn hartje gestolen…

Lieve Natascha, Luce, Laura, mama, Yuri en Djermo… dank jullie voor deze fantastische mooie herinneringen!

Liefs Lex

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!