Reisverhalen van Natascha

Pushkar (en overig...)

Hallo allemaal!
Weer een verhaal uit het verre India, dit keer vanuit Udaipur.

Onderweg...

Ik was gebleven bij ons aangekondigde vertrek van Jaipur naar Pushkar. We zijn zaterdag vrij laat vertrokken omdat we voor vertrek nog even langs Village Textile moesten. Vrijdag (de dag voor vertrek) hier naartoe geweest om wat kleding op maat te laten maken. Alleen was geen enkele broek goed. Dit moest dus nog even rechtgezet worden (min of meer :-)). Achteraf is het helemaal goed gekomen en is de kleding netjes en juist op maat bij ons hotel in Pushkar bezorgd.
Maar goed, onderweg...Een goede verbinding moet ik zeggen. De afstand grotendeels afgelegd over een 6-baans weg in een kleine 5 uur, inclusief plaspauze (en let wel, drie vrouwen die liters water drinken...Bharat kan zijn lol op :-)). Wel veel vrachtverkeer omdat dit een doorgaande verbinding is die uiteindelijk helemaal met Mumbai in verbinding staat (en de andere kant op dus naar New Delhi). Het landschap is kaal, dor en zanderig, niets bijzonders eigenlijk. Passeren ook nog een enorm grote marmermijn en rijden vervolgens, wat ik maar noem, Marble City. Aan weerskanten, kilometers lang, alleen maar handelskantoortjes en werkplaatsen in marmer, grote blokken gesneden in plakken bestemd voor de de bouw in kantoren. Dit stuk wordt ook in 2-baans afgelegd waardoor we met grote regelmaat vol in de remmen moeten.

Pushkar...

In de avond zogezegd arriveren we in Pushkar en na het inchecken gaan we vrijwel direct het dorp in om de zonsondergang bij de ghats mee te kunnen pakken. Tot mijn spijt lees ik daar dat er eigenlijk niet gefilmd en gefotografeerd mag worden. Met zoveel mogelijk respect schiet ik dan toch een plaatje...


Pushkar is de een heilige stad en een bedevaartoord voor mensen uit heel India. Vooral veel rijke Indiers komen hier om te bidden en te baden, gooien zilver en goud in het meer voor de armen en geven kleding. Het geheel doet ook een beetje hippie-achtig aan en voor het eerst worden geconfronteerd met meer dan een enkele toerist...ik geniet enorm van de sfeer die er hangt. En zo besluiten we nog een dag extra te blijven. Als ik de tijd had gehad, had je me hier over een week nog terug kunnen vinden :-) Maar niet getreurd, het was heerlijk om te ervaren en doorreizen heeft toch ook wel weer iets. Op naar het onbekende en wat al dat te bieden heeft!

Wat nog wel leuk is om te vertellen, hieronder neem ik een foto van in het wild levende apen die een beetje in het dorp rond spingen, soort hangjongeren zeg maar :-) (n.b. ik sta op de roof-top van een restaurant...)

Ik had deze foto nog niet genomen of ik zie hem een aanloop nemen en ben in afwachting of hij wederom op de ballustrade van het restaurant zal verschijnen. Nou, eigenlijk vond hij het veel leuker om ons de stuipen op het lijf te jagen door op een halve meter afstand over onze tafel te schieten, dwars door het restaurant! En dan schrik je echt want dat verwacht je niet! Maar hilariteit ten top natuurlijk onder de paar gasten....

Overig...

Dan heb ik nog een foto van wat wij hier zoal eten.

Om te beginnen de meest waanzinnig lekkere Chilly Chicken, echt een aanrader! Dan een mushroom noodles met daarnaast een groene smurrie. Die smurrie was ook zo heeeeeeeeel erg lekker, t.w. gemalen spinazie (tot dan is het net een babyhapje) met veel knoflook en tja...kruiden, spicy and hot! We proberen eigenlijk iedere dag wel wat anders en als je bedenkt dat het twee keer per dag warm is...de meest heerlijk en uiteenlopende curry's, soms alleen met groente zoals met bloemkool, babycorn, spinazie etc. En uiteraard ook curry's met kip, lam (mutton genaamd) en vis (koolvis, garnalen en ga zo maar door). Deze werk je dan met garlic-naan (een plat en rond soort brood, soort harde pannenkoek met daarin bij voorkeur stukjes knoflook verwerkt) naar binnen, lekker eten met je handen :-)

Van Pushkar naar Udaipur...

Vanmorgen vertrokken over een afstand van 280 km, ongeveer 7 uur in de auto. En dat over een grotendeels 2-baans weg! Deze rit was alles behalve comfortabel en ik geloof dat bij Lex ongeveer 10x per uur het hart in de keel zat als ze weer een (vracht)wagen op ons af zag komen, aan de verkeerde kant van de weg dus...En warm, nee heet dat het werd! Je kunt echt
merken dat we aan het zakken zijn, dat beloofd nog wat voor het zuiden. Volgens Bharat is dat het alleen in de ochtend en na zonsondergang reeel om iets te doen en de rest van de tijd lig je in het water...of zit je achter een biertje zoals mijn zusje wijs opmerkte :-) (of allebei, waarom niet?!). We blijven 2 nachten in Udaipur en vertrekken woensdagochtend met vliegtuig richting het zuiden. Vanavond voor het eerst ons 'huiswerk' gedaan, vanuit de lonely planet en ik krijg inmiddels de kriebels. Hoewel het hartstikke leuk is om met een chauffeur rond te reizen, je ziet, hoort en leert veel en verliest relatief weinig tijd, kijk ik er toch naar uit om zelf mijn zaakjes te regelen en zodoende meer in contact te zijn met het echte leven. Niet meer leunen op maar zelf uitzoeken...ik kan niet wachten!

Mijn volgende verhaal zal dan ook wel ergens komen vanuit het zuiden dus ik zeg, tot dan!

Onderweg van Agra naar Jaipur en Jaipur stad

Het verhaal volgt vandaag wat later dan de foto's omdat ik het geheel kwijt was geraakt door een computer die bleef hangen. Dus eerst maar eens lekker wezen eten en nu 4 uur later een nieuwe poging :-)

Ik moet zeggen dat al jullie reacties echt heel leuk zijn, het geeft zeker de energie om een nieuw verhaal te dichten, wetende dat zoveel dit ook echt lezen.

We zijn woensdag dus vertrokken van Agra naar Jaipur. De wegen op dit traject waren een stuk beter zodat het eigenlijk een heel comfortabele rit is geworden. En ondanks dat de airco niet meer is dan twee tegen elkaar openstaande raampjes, zouden we deze mobiel, een Ambassador, niet graag wisselen voor een ‘moderne' auto. De sfeer, uitstraling en ruimte...en volgens onze chauffeur Bharat is het een zeer degelijke en betrouwbare auto dus daar gaan we dan maar blind op

Laughing

Onderweg...

Na de lunch veranderde het landschap met hier en daar wat heuvels. Het viel me op dat de bomen en struiken nog vrij groen zijn, in aanmerking genomen dat de moeson in juni begint, dat is toch al 9 maanden geleden. Bharat wist te vertellen dat binnen een maand de bomen hun bladeren wel kwijt zullen zijn en dat deze in de loop van juni/juli weer aan zullen groeien. Dat betekent dat de ‘herfst' hier op het punt van beginnen staat...

We hebben twee stops gemaakt, om te beginnen met het paleis Sisodia Rani Ka Bagh. Dit paleis is special gebouwd voor de princes van Udaipur, koningin van Maharaja Sawai Jai Singh. De gebouwen zijn niet allen even goed onderhouden, in tegenstelling tot de tuin!

Wat wel leuk was om te zien is dat het paleis was ingericht in de stijl en met meubels uit die tijd (ongeveer 1710 A.D.).

De tweede stop was ook bijzonder en Monkey Temple genaamd. Daar leeft een hele kolonie apen in vrijheid bij elkaar. De tempel is vervallen en verwaarloosd maar dat geeft wel iets aparts aan de sfeer daar...op het moment dat wij daar aankwamen, net voor zonsondergang, was het blijkbaar voedertijd en kwam er een man op een fiets langs met een zak vol bananen. Wat een schouwspel!

Jaipur...

Vervolgens doorgereden naar ons hotel waar we met schemer tegen donker aan kwamen. En wat we toen zagen kwam op ons echt over als uit een sprookje, see for yourself...

De volgende dag hebben we besloten om het even rustig aan te doen. Mamma is lekker in het hotel gebleven en Lex en ik hebben op ons gemakkie wat rond gereden in Jaipur met 2 bezichtigen. Een daarvan was het Jaipur Fort met het grootste kanon ter wereld en een monument voor de familieleden van de Maharaja Sawai Man Singh II. Het leken op graftombes maar ik weet niet zeker of dat het ook was. Dat is me niet duidelijk geworden. En terwijl we door de stad reden (of aan de rand daarvan), kwamen we langs het waterpaleis van de Maharaja. Vraag met niet welke koning...foto's hiervan zijn allen geplaatst.

Aangezien we zoveel hebben gezien en zoveel informatie moeten verwerken hebben we besloten nog een dagje in Jaipur te blijven hangen. Overigens wat mij betreft de leukste stad tot op heden, met name het gedeelte ‘ Pink City' wat zijn naam heeft verkregen, hoe kan het ook anders, om zijn kleur J

Het enige dat we vandaag hebben ondernomen, behalve al dat heerlijke eten naar binnen werken en hier en daar een biertje om de dorst te lessen als gevolg van die prettige warmte, is een bezoek aan een heus shopping mall (maar daar waren we duidelijk aan het verkeerde adres) en vervolgens naar een textile factory. Daar hebben we allen wat kleding op maat laten maken dat morgenochtend in het hotel bezorgd wordt. We zijn benieuwd...

Dieren...

Er lopen hier nogal wat dieren rond waarvan ik langzaam de functie ga begrijpen. De kameel, waarvan ik niet eens wist dat ze in deze getalen voorkwamen, wordt met name gebruikt voor het trekken van vrachtkarren. Bij sommige attracties ook voor het trekken van rijtuigen. Ze horen absoluut tot het straatbeeld. Het paard komt ook wel voor als trekdier maar ik heb het voornamelijk ingezet gezien als decoratie bij huwelijken. Voor een bruiloft is het blijkbaar een heel goed moment want ik heb er toch al z'n tien gezien. Helaas nog geen beelden van kunnen maken...die weten een feestje te bouwen J. Het bepalen van een goed moment, goed geluk voor het huwelijk, gebeurt door het lezen van de hand. Overigens wordt tegenwoordig in zo'n 95% van de gevallen getrouwd uit liefde en is een gearrangeerd huwelijk toch wel een beetje verleden tijd.

Maar goed, dan hebben we nog de koe. Zij zorgen voor koeienstront wat gedroogd wordt in de zon en vervolgens dient als brandstof voor het klaarmaken van de maaltijd. De ezel wordt echt als pakdier gebruikt. Tot op heden heb ik ze bouwstenen zien dragen, die beestjes hebben het echt heel zwaar...Verder heb ik nog varkens gezien maar die functie ontgaat me vooralsnog...

Tot slot...

Morgen vertrekken we van Jaipur naar Pushkar, waar ik uitkijk naar het aanschouwen van de vele ghats...Later!

Agra, de Taj Mahal en het Agra Fort

Goedemorgen allemaal!

D.w.z. voor mij dan want in Holland ligt iedereen nog te slapen. Het tijdsverschil is 4,5 uur dus dan is het bij jullie nu 03.15 uur in de nacht terwijl het hier nu ochtend is en wij zo aan het ontbijt gaan.

Vandaag vertrekken we voor een lange autorit van Agra naar Jaipur, over een afstand van ongeveer 280 km wat zo'n 6 a 7 uur rijden betekent zonder stops onderweg. Maar natuurlijk willen we weer zoveel mogelijk zien

Laughing
En we houden ook wel van een goede lunch...

Maar allereerst de belevenissen in Agra. Deze stad verschilt toch echt met Delhi. De sfeer is anders en er hangt niet zoveel vervuiling in de lucht. Tja, weet het niet goed uit te leggen en soms moet je het ook maar ervaren zoals wij dus volop doen

Cool

We hebben in Agra twee overnachtingen doorgebracht en gisteren het Agra Fort en de Taj Mahal bezocht. Twee ontzettend indrukwekkende monumenten. Het was eigenlijk niet te bevatten datwe werkelijk op het complex van de Taj Mahal liepen maar hieronder het bewijs.

Verder hebben Lex en ik nog indische ambacht bezocht, het bewerken van marmer en het maken van kleden. Prachtige ambacht maar de omstandigheden zouden niets voor ons zijn. Heel de dag in de kleermakerszit op een halve m2...maar ze maken prachtige dingen en gebuiken mooie kleuren, een van de kenmerken van India, kleurrijk...

En nu op naar Jaipur! Wordt vervolgd...

De eerste ervaringen met India!

Allereerst bedankt voor al jullie reacties, echt enorm leuk om te zien hoe iedereen mee leeft/reist :-)

Onze reis isin zijn geheel voorspoedig verlopen. We hebben nergens vertraging opgelopenen zijn op tijd op onze bestemming(en) gearriveerd. Onze chauffeur Bharat stond ons op te wachten, ook nadat de twijfels wel heel ergtoesloegen omdat we maar niet door de gate kwamen. We hadden n.l. wat tijd nodig om de ingebonden rugzakken te ontdoen van hun plastiek,opbergen van de handbagage en het wisselen vande Traveller Cheques voor de eerste rupees (INR). Daarmee totaalde tijd uit het oog verloren :-). Elkaar uiteindelijk gevonden waarna een autorit ons naar het voorgeboekte hotel heeft gebracht.

Gisteren dus aangekomen in Delhi en het lijkt al dagen geleden. Na een kort dutje hebben we New and Old Delhi bekeken, met de auto, te voet en riksja. Het verblijf hebben we daar ingekort omdat naar zeggen we het zo wel gezien hadden, er veel sof en vervuiling in de lucht hangt en nog zoveel moois op de uitgestippele route te bekijken. Vandaag voornamelijk in de auto gezeten, een rit van Delhi naar Agra. De afstand is ongeveer 225 km en duurt normaal een uur of vijf. Bij ons iets langer omdat we genoten hebben van een uitgebreidde lunch.

Onze tweede dag in India en al zoveel gezien, beleefd en te vertellen. Laat ik beginnen met te stellen dat het allemaal waar is wat ' ze' zeggen over dit land. Het is smerig en stoffig, kleurrijk, druk en rumoerig. Hele gezinnen leven onder een tentdoek zonder bezittingen terwijl een paar honderd meter verder kantoorgebouwen staan van de beter bedeelden. Koeien lopen los op straat enleven van de vuilnis die zonder pardon door de Indier op de grond wordt gegooid. Ze leggen de meest prachtige parken aan die een keur aan vogels huishouden. Een apenfamilie houdt huist midden in de stad Old Delhi en even verder ligt er eenhond dood in de goot.

En we genieten ieder moment van dit land!

Voor mij is Azie niet nieuw maar voor mamma en Lex wel. Toch hebben we geen van allen last van de zogenaamde cultuurshock. Ik kan alleen voor mezelf spreken en vind India echt een aziatisch land. Ik heb vergelijkingsmateriaal met Indonesie, Thailand, Sri Lanka en Singapore en sommige dingen zijn herkenbaar: apen die je overal tegen kunt komen, vee dat los op straat loopt, veel straathonden, de tuktuk, gekleurde vrachtwagens (Sri Lanka), veel tempels, markten met heel veel kleur en drukke handel, de chaos in het verkeer, de straatverkopers en iedereen die geld van je wilt.

Maar het land is natuurlijk ook uniek. Zo zijn we bij het Qutb-minar monument en Quwwatul-silam masjid moskee geweest waarom heen Hindoe tempels zijn gebouwd, op zich natuurlijk bijzonder. I.p.v. in het verkeer de richtingwijzer te gebruiken bij het verplaatsen, toetert men er wild op los ten teken te gaan passeren, links of rechts, het maakt niet uit.

En dan natuurlijk het eten. We hebben vandaag de meest heerlijke Tandoori Chicken uit de oven gegeten! En de verschillende curry's, ik kan mijn lol op :-)

Morgen gaan we Agra bekijken, de Taj Mahal etc. Dan blijven we hier nog een nacht voordat we verder trekken. Ik houd jullie op de hoogte!